و فرمود: خدايا من نخستين كسى هستم كه حكم تو را زنده نمودم، بعد از آن كه يهود آن را از بين برده بودند.

در اين هنگام آيات فوق نازل شد و جريان مزبور را به طور فشرده بيان كرد. [1]

ا 49 وَ أَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ وَ احْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ ما أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّما يُريدُ اللَّهُ أَنْ يُصيبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ وَ إِنَّ كَثيراً مِنَ النَّاسِ لَفاسِقُونَ ا 50 أَ فَحُكْمَ الْجاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْماً لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ‌

و در ميان آنها (اهل كتاب) طبق آنچه خداوند نازل كرده، داورى كن! و از هوس‌هاى آنان پيروى مكن! و از آنها بر حذر باش، مبادا تو را از بعض احكامى كه خدا بر تو نازل كرده، منحرف سازند! و اگر آنها (از حكم و داورى تو)، روى گردانند، بدان كه خداوند مى‌خواهد آنان را به خاطر پاره‌اى از گناهانشان مجازات كند؛ و بسيارى از مردم فاسقند.

آيا آنها حكم جاهليت را (از تو) مى‌خواهند؟! و چه كسى بهتر از خدا، براى قومى كه اهل يقين هستند، حكم مى‌كند؟

شأن نزول:

داورى غير عادلانه ممنوع‌

بعضى از مفسران در شأن نزول آيه 49 از «ابن عباس» چنين نقل كرده‌اند: جمعى از بزرگان يهود توطئه كرده، گفتند: نزد محمّد صلى الله عليه و آله مى‌رويم، شايد بتوانيم او را از آئين خود منحرف سازيم.

[1] «مجمع البيان»، ذيل آيه مورد بحث؛ «تفسير تبيان»، ج 3، ص 525؛ «تفسير صافى»، ج 2، ص 22؛ «نور الثقلين»، ج 1، ص 629.