يقين مقصّر، و در فراگيرى معارف دينى و احكام شرعى كوتاهى نموده، و خودشان براى خود مشكل آفريده‌اند. امّا آيا نمى‌توان راه‌كارى براى ازدواج مجدّد چنان زوج‌هايى پيدا كرد؟

ما پس از مطالعات مستمر و پيگير، و تلاشهاى علمى فراوان، و بحثهاى طولانى، و تفكّر و تعمّق و انديشه در زواياى مختلف اين مسأله پيچيده، به لطف پروردگار راه حلّى يافته‌ايم، كه براى اكثر آنها كارساز است، و آن اين كه:

در محيطهاى ما معمولا صيغه عقد ازدواج، مخصوصا در نكاح دائم، توسّط وكيل اجراء مى‌گردد. يعنى عروس و داماد به وكيل خود وكالت مى‌دهند كه صيغه صحيح نكاح را براى آنان جارى نموده، تا بتوانند در كنار هم تا آخر عمر با آرامش خيال زندگى كنند. بنابراين، محدوده وكالت وكيل «ايجاد عقد صحيح» مى‌باشد، نه ازدواجى كه فاسد است، و حرمت ابدى به دنبال داشته باشد. بدين جهت، چنانچه وكيل صيغه عقد ازدواج فاسدى را اجرا كند، چنين عقدى اثرى ندارد، زيرا از روى ناآگاهى خارج از محدوده وكالتش عمل كرده، و صيغه‌اى خوانده كه وكالت در آن نداشته است. بنابراين هيچ اثرى بر چنين نكاحى باز نمى‌شود. هر چند روابط زناشويى آن مرد و زن روابط حرامى محسوب نمى‌شود، زيرا تصوّر مى‌كردند زن و شوهر هستند، و در حقيقت احكام وطى به شبهه را دارد.

در يك جمله كوتاه، آنچه واقع شده (نكاح فاسد) مورد نظر عروس و داماد نبوده، و آنچه مورد نظر عروس و داماد بوده (نكاح صحيح) رخ نداده است. بنابراين در حقيقت عقدى از سوى زوجين نه مباشرتا و نه‌