به قسمتى از اين روايات توجّه كنيد:

1- جراح مداينى از امام صادق عليه السّلام چنين نقل مى‌كند:

«قال: اذا قال الرّجل انت خبث (خنث)، او انت خنزير، فليس فيه حدّ و لكن فيه موعظة و بغض العقوبة [1]؛

اگر شخصى به ديگرى بگويد: «تو انسان پليدى هستى» يا بگويد: «تو همچون خوك هستى» حدّ شرعى بر وى جارى نمى‌شود، ولى او را نصيحت مى‌كنند، و مجازات مى‌شود.»

2- حسين بن علوان از امام صادق عليه السّلام و او از پدرش، و آن حضرت از پدرانش، از حضرت على عليه السّلام، در مورد كسى كه با حيوانى آميزش كرده، سؤال شد. حضرت فرمودند:

«لا رجم عليه و لا حدّ و لكن يعاقب عقوبة موجعة [2]؛ حدّ شرعى بر چنين مجرمى جارى نمى‌گردد، ولى عقوبت دردناكى دارد.»

3- پيرمردى از اهل كوفه مى‌گويد: از حضرت على عليه السّلام شنيدم كه مى‌فرمود:

«سألتمونى عن الرّجل يقول للرّجل يا كافر يا فاسق يا حمار ليس فيه حدّ و انّما عقوبة من السّلطان فلا تعودوا فتقولوا [3]؛

از من در مورد شخصى كه به ديگرى مى‌گويد: «اى كافر»، «اى فاسق»، «اى الاغ!» پرسيديد؟ چنين گناهكارى حدّ شرعى ندارد، بلكه حاكم شرع او

[1]. وسائل الشيعة، جلد 18، ابواب حدّ القذف، باب 19، حديث 2.

[2]. وسائل الشيعة، جلد 18، ابواب نكاح البهائم، باب 1، حديث 11.

[3]. السنن الكبرى، جلد 8، صفحه 253.