175. ادعيه‌، از زين العابدين سلطانى (نيمه دوم ق 13 ق).[1]

176. ادعيه‌، از محمّد بن محمّد صادق شريف موسوى (ق 13 ق).[2]

177. الصحيفة السجادية الرابعة، از محمّد حسن بن محمّد على زاهدى گيلانى (ق 13 ق). كتاب، در سال 1299 ق، نوشته شده است.[3]

توجّه عالمان شيعه در اين دوره به دعا و زيارت و نگارش كتاب‌هاى بسيار در اين دوره، مانند دوره‌هاى ديگر، بيانگر اهمّيت دعا و مناجات با خدا و زيارت معصومان عليهم السلام و جايگاه والاى اين ارتباط معنوى در زندگى مؤمنان است.

4- 2. سبك‌هاى خاص‌

مراد از سبك خاص، شيوه‌اى است كه مؤلّف بر اساس آن به نگارش و تأليف كتاب حديث پرداخته است. براى مثال، سندنويسى و اربعين نگارى، هر كدام يك سبك است كه در يكى، مؤلّف، روايات هر يك از صحابيان را جداگانه و به ترتيب الفبا ذكر مى‌كند و در ديگرى مؤلّف چهل حديث را در يك يا چند موضوع، در كتابى گِرد مى‌آورد و گاه به شرح و توضيح آنها مى‌پردازد. در اين‌جا تنها به اربعين‌نگارى مى‌پردازيم:

1- 4- 2. نگارش چهل حديث (اربعين‌نگارى)

اربعين نگارى، از ديرباز در ميان دانشمندان دينى مسلمان، اعم از شيعه و سنّى، رايج بوده است. مبناى كار اين عالمان در تدوين چهل حديث در موضوعات مختلف و پرداختن به شرح و توضيح آنها، حديثى از پيامبر اكرم است كه مى‌فرمايد:

[1]. همان، ص 39( ش 10627).

[2]. همان‌جا.

[3]. تراجم الرجال، ج 2، ص 118. وى از علماى تهران بود و اين كتاب را در سال 1299 ق، در حالى كه در هشتاد سالگى به سر مى‌بُرد، نوشت. از اين رو، ولادت وى سال 1220 ق، است.