سوادآموزى هيجانى‌

محمّد رضا جهانگيرزاده قمى‌

چرا مردم، به احساساتشان گوش نمى‌دهند؟ به نظر راجرز (يكى از روان‌شناسان شهير انسان‌گرا)، انسان‌ها، متأسفانه از اوان كودكى، ياد مى‌گيرند كه ارزش آنها، به رعايت ضوابط و شرايط ديگران بستگى دارد.

والدين، براى احترام گذاشتن و ارزش دادن به فرزندان خود، شرط مى‌گذارند و به آنها توجّه و محبّت بى‌قيد و شرط ابراز نمى‌كنند. اين مسئله، باعث مى‌شود كه آنها طورى بار بيايند كه ارزش‌هاى شخصى خود را انكار كنند. يعنى در واقع، بخشى از وجود خود را در روابط با ديگران، سانسور كنند.

به اصطلاح، با شروع زندگى، آموختنِ محدوديت‌ها آغاز مى‌شود.

انسان‌ها ياد مى‌گيرند كه چگونه احساس خود را سركوب كنند؛ در برابر بزرگ‌ترها نمايش احساسات خود را به حداقل برسانند؛ در حضور افراد مافوق، ناراحتى خود را بروز ندهند؛ آن را زير چهره‌اى مصنوعى پنهان سازند، و احساس خود را با يك احساس ديگر، جايگزين كنند.

زمانى كه «نه» گفتن، به اصطلاح، مؤدّبانه نيست، بايد وعده‌هاى دروغين‌