عاقلانه مى‌شود؟ طبعاً استدلال و قياسى كه از تفكّر و انديشه صحيح برخوردار باشد.

همه ما اگر خوب بينديشيم، خوب هم استدلال مى‌كنيم و اگر دقّت، تفكّر و انديشه صحيح در كارهاى روزانه ما وجود نداشته باشد، منجر به تفكّر غيرعاقلانه و در نتيجه، رفتار غيرعاقلانه خواهد شد و اين امر، زندگى را براى‌مان بسيار دشوار و ناگوار مى‌كند. به همين دليل است كه قرآن مى‌فرمايد:

و پليدى و ناگوارى، از آنِ كسى است كه [در زندگى‌] نمى‌انديشد.[1] جوان بايد بداند كه هيجان‌هاى افراطى و عصبانيت‌هاى شديد و عكس‌العمل‌هاى نابه‌هنجار، ريشه در بينش و طرز تلقّى او از هر واقعه و حادثه‌اى دارد. چنين رفتارهايى معمولًا در اثر عدم تفكّر صحيح و منطقى حاصل مى‌شوند و از نظر روانى، آثار و مشخّصه‌هايى همچون: افسردگى، اضطراب، خشم، احساس ناامنى، احساس گناه، احساس ترس، احساس گرسنگى و ... دارند.

اگر ما بينش و طرز تفكّر خود را اصلاح كنيم و در برخورد با مسائل و رويدادها و به هنگام بروز هيجان‌ها و احساسات، راه و روش منطقى و تفكّر عاقلانه را در پيش بگيريم، دچار رفتار نامتعادل و نابه‌هنجار نخواهيم شد و اگر به محض بروز نشانه‌هاى اين هيجان‌ها، به تفكّر و تعقّل منطقى بپردازيم، شيوه برخورد صحيح را از ناصحيح، تشخيص خواهيم داد و تنها در اين صورت است كه راه و روش دين را پيموده‌ايم و در زندگى، موفّق خواهيم شد؛ زيرا تمام خوبى‌ها و ارزش‌ها فقط با تفكّر و تعقّل به دست مى‌آيند و

[1]. سوره يونس، آيه 100