براى زن مؤمن عيسوى، در نظر خداوند، پسنديده نيست كه نزد بيگانگان به زيور آراسته گردد و حتّى زيبايى طبيعى وى نيز بايد مخفى گردد؛ زيرا براى بينندگانْ خطرناك است.[1] تصويرهايى كه از پوشاك مسيحيان و مردم اروپا انتشار يافته است، به وضوح نشان مى‌دهد كه حجاب در بين زنان، كاملًا رعايت مى‌شده است.

براون و اشنايدر، در كتاب پوشاك اقوام مختلف، برخى از تصاوير مربوط به زنان مسيحى را آورده‌اند كه نشان مى‌دهد همگى آنها داراى لباسى بلند و پوشش سر هستند،[2] همچنان كه قرن‌ها تصاوير مريم مقدّس و ديگر مادران مقدّس و راهبه‌هاى بزرگ، با پوشش، ترسيم شده است و هم‌اكنون، لباس رسمى زنان خدمت‌گزار خداوند (راهبه) در مسيحيت، بسيار پوشيده است و سنّتى مسيحى در سراسر جهان شناخته شده است كه زنان، در هنگام دعا، همچون مريم، موى سر خود را مى‌پوشانند و اين البته از تعاليم انجيل است، آن جا كه مى‌گويد:

هر زنى كه سر برهنه دعا كند، سر خود را رسوا مى‌سازد ... و اگر زن نمى‌پوشد موى را، پس ببُرَد و اگر زن را موى بريدن يا تراشيدنْ قبيح است، پس بايد بپوشد؛ زيرا كه ... زن مى‌بايد عزّتى بر سر داشته باشد، به جهت فرشتگان ... و در دل خود، انصاف دهيد. آيا شايسته است كه زن، ناپوشيده نزد خدا دعا كند؟[3]

حجاب در شريعت اسلام‌

اسلام كه آخرين آيين الهى و بالطبع، كامل‌ترين دين است و براى هميشه و

[1]. زن و آزادى، نصرت اللَّه حكيم الهى، ص 53

[2]. پوشاك اقوام مختلف، براون و اشنايدر، ص 116

[3]. انجيل، رساله اوّل پولس به قرنتيان، باب 11، فقره 5- 15. براى اطلاعات بيشتر، ر. ك: بازشناسى كتاب مقدّس( سيرى در تورات و انجيل)، محمّد شمس، فصل 11( زن در كتاب مقدّس)