همه بشريت، از طرف خداوند عالم، نازل شده است، لباس را «هديه الهى» معرفى نموده، وجوب پوشش زنان را با تعديل و انتظام مناسبى به جامعه بشرى ارزانى داشته است. از انحرافات و يا افراط و تفريطهايى كه پيرامون پوشش زنان وجود داشته است، اجتناب نموده و در قانون‌گذارى، حدّ و مرزى متناسب با غرايز انسانى در نظر گرفته است.

در حجاب اسلامى، سهل‌انگارى‌هاى مضر و سختگيرى‌هاى بى‌مورد، وجود ندارد. حجاب اسلامى، آن گونه كه غرب تبليغ مى‌كند، به معناى حبس زن در خانه يا پرده‌نشينى و دورى از شركت در مسائل اجتماعى نيست؛ بلكه بدين معناست كه زن در معاشرت خود با مردان بيگانه، موى سر و اندام خود را بپوشاند و به جلوه‌گرى و خودنمايى نپردازد.

با توجّه به غريزه قدرتمند جنسى، احكام و دستورهاى اسلام، تدابيرى است كه خداوند براى تعديل و رام‌كردن و همچنين ارضاى صحيح اين غريزه، وضع نموده است.

حجاب در قرآن كريم‌

در قرآن كريم، آياتى چند به طور صريح، در مورد وجوب حجاب و حد و كيفيت آن نازل شده است. در سوره نور، طى آيه مفصّلى آمده است:

... و به مردان مؤمن بگو كه چشم‌هاى خود را فروپوشند و نيز دامان خويش را، كه براى ايشان پاكيزه‌تر است. همانا خداوند به آنچه انجام مى‌دهند، آگاه است. و به بانوان با ايمان بگو چشم‌هاى خود را فرو پوشند و عورت‌هاى خود را از نگاه ديگران پوشيده نگاه دارند و زينت‌هاى خود را جز آن مقدارى كه ظاهر است، ننمايند و زينت‌هاى خود را آشكار نسازند، مگر براى شوهرانشان، پدرانشان،