ديگرى پيش‌دستى جويد تا آن زندگى مقدّس زناشويى، با خوشى و خرّمى همراه باشد.

* اى مردان و زنان! راه راست را دريابيد و پيروى كنيد. هيچ گاه گرد دروغ و خوشى‌هاى زودگذرى كه تباه كننده زندگى‌اند، نگرديد؛ زيرا لذّتى كه با بدنامى و گناه همراه باشد، همچون زهر كشنده‌اى است كه با شيرينى، درآميخته و همانند خودش دوزخى است. با اين‌گونه كارها زندگى خود را تباه مسازيد.

* پاداش رهروان نيكى، به كسى مى‌رسد كه هوا، هوس، خودخواهى و آرزوهاى باطل را از خود دور ساخته، بر نفس خويش چيره گردد.

كوتاهى و غفلت در اين راه، پايانش جز ناله و افسوس، چيز ديگرى نخواهد بود.

* فريب‌خوردگانى كه دست به كردار زشت مى‌زنند، گرفتار بدبختى و نيستى خواهند شد و سرانجامشان خروش و فرياد و ناله است؛ ولى زنان و مردانى كه به اندرز و راهنمايى من گوش فرا مى‌دهند، آرامش و خوشى زندگى بهره‌شان خواهد بود و سختى و رنج از آنان دور خواهد گشت و به نيك‌نامىِ جاودانى خواهند رسيد.[1] و در كتاب «وَنْديداد» اين جمله به طور مكرّر آمده است:

كلام ايزدى است كه كردار زشت را نابود مى‌كند: از تو- اى مرد!- خواهش مى‌كنم پيدايش و فزونى را پاك و پاكيزه ساز! از تو- اى زن!- خواهش مى‌كنم تن و نيرو را پاك و پاكيزه ساز! آرزو دارم صاحب فرزند باشى و شير تو فراوان شود![2]

[1]. اوستا، يسنا 53، بندهاى 5- 8، به نقل از: آموزش‌هاى زرتشت پيامبر ايران، رستم شهرزادى، انجمن زرتشتيان، آبان 76

[2]. ونديداد، ج 3، ص 275، بند 10. وَنديداد، يكى از بخش‌هاى پنجگانه اوستا شمرده مى‌شود. بخش‌هاى ديگر، عبارت‌اند از: يَسنا، يَشت، ويسپرد و خُرده اوستا( ر. ك: ديدى نو از دينى كهن، فرهنگ مهر، ص 132 و 134)