گروهى اسراف پيشه‌ايد.[1]

ج. سلامت اخلاقى‌

پاس داشتن ارزش‌هاى اخلاقى، پارسايى مى‌خواهد و عفّت‌پيشگى مى‌طلبد. وقتى بنيادهاى عفاف فروريخت، ارزش‌هاى اخلاقى نيز زندگى را بدرود مى‌گويند و سر بر آستانه تباهى مى‌سايند. نگاه‌هاى آلوده، گام به گام، ارزش‌هاى اخلاقى را به كام خود مى‌كشند. امام على عليه السلام مى‌فرمايد:

كسى كه نگاه‌هايش عفيف باشد، اوصاف و اخلاقش نيكو مى‌گردد.[2] عفاف‌پيشگى، حتّى عامل رشد اخلاقى و اوج‌يابى در سير و سلوك هم مى‌شود. در حديثى آمده است:

چشم از نامحرمان فرو بنديد، شگفتى‌ها را خواهيد ديد.[3] امام على عليه السلام فرمود:

شخص عفيف، نزديك است كه فرشته‌اى از فرشتگان گردد.[4]

د. سلامت نسل‌

نسل سالم، در خانواده‌هاى عفيف و كانون‌هاى شايسته پديد مى‌آيد. نسل سالم، نسلى است كه:

[1]. سوره اعراف، آيه 81

[2]. ميزان الحكمة، ج 3، ص 2008

[3]. بحار الأنوار، ج 104، ص 41

[4]. مزد جهادگرِ كشته شده در راه خدا بيشتر نيست از مرد پارسا؛ كه معصيت كردن، تواند، ليكن پارسا بماند و چنان است كه گويى پارسا، فرشته‌اى است از فرشته‌ها( نهج البلاغة، حكمت 474)