ب. سلامت جسمانى‌

با اين كه در زندگى كنونى بشر، تا اندازه‌اى بهداشت و درمان، رشد يافته است و بهداشت تغذيه، با پاستوريزه و استرليزه‌كردن و آفت‌زدايى و آفت‌شناسى تا حدّى تأمين گرديده است، ليكن با شرمندگى بايد اعتراف كنيم هنوز «خوك» كه با روشن‌ترين سندهاى علمى، از ناقلان اصلى بيمارى‌هاى انگلى و بيمارى‌آفرين است، در صدر ليست غذايى مردم دنيا قرار دارد.

گرچه عرصه زندگى از بز، ميش، گاو و شتر تهى گشته است و اين حيوانات دوست داشتنى- كه توليد كننده بهترين مواد غذايى و پروتئينى هستند-، به مناطقى دور از شهرها تبعيد شده‌اند، امّا سگ نجس- كه به اتفاق همه دانشمندان پزشكى، بزاق دهانش و همه وجودش ميكروب‌زاست-، محيطهاى زندگى غربى و غرب‌گرايان را پُر ساخته است. اكنون، آلودگى هوا را نيز بر آن بيفزاييد و در تعريف منطقى انسان بگوييد: «انسان، ماشينى است كه دود مى‌خورد و آه پس مى‌دهد».

امّا بهداشت جنسى در دنياى كنونى، به پايين‌ترين سطح خود در تاريخ رسيده است. پاره شدن پرده‌هاى پروا، ره‌آوردهاى خطرساز و زندگى‌سوزى را به دنبال آورده است و لحظه به لحظه، بر شمار آلودگى‌هاى جنسى افزوده مى‌شود. مرض‌هاى مقاربتى چون: «سفيليس»، «سوزاك» و «ايدز»، پيوسته قربانى مى‌گيرند و لذّتجويان نامشروع را به صف مرگ مى‌سپارند.

عفّت‌گرايى، بهداشت كامل جنسى را تأمين مى‌كند. قرآن كريم در يك تعبير بسيار پويا و زندگى‌آموز، برخى از عرصه‌هاى بى‌عفّتى (مثل همجنس‌بازى) را اسراف و به هدر رفتن انرژى و نيروى جسمانى مى‌داند:

شما از روى شهوت به جاى زنان با مردان در مى‌آميزيد. آرى! شما