پوشش و راه رفتن و سخن گفتنشان، معنادار است و به زبان بى‌زبانى مى‌گويند: به من توجه كن! به‌سوى من نگاه كن! مرا تعقيب كن! و ... درحالى‌كه عفاف و رفتار و حركات سنگين و باوقار دختر ديگر، مى‌فهماند كه دست تعرّض از اين حريم، كوتاه است و هيچ پسرى جرئت نمى‌كند به او تعرّض يا بى‌احترامى كند.

دختران خوب جامعه ما، انصاف دهند كه آيا حقيقت، جز اين است؟