46. امام صادق عليه السلام‌ در بيان آفرينش آدم و حوّا: خداوند تبارك و تعالى، آنگاه كه آدم عليه السلام را از گِل آفريد و به فرشتگان فرمود كه برايش به سجده افتادند، او را در خواب، فرو بُرد. سپس حوّا را برايش آفريد ... چشم آدم كه به او افتاد، آفريده‌اى زيبا ديد كه به شكل و شمايل خودِ اوست؛ امّا ماده بود. با او سخن گفت و حوّا هم با زبان خودِ او، به وى پاسخ داد. آدم پرسيد: «تو كيستى؟». گفت: «چنان كه مى‌بينى، مخلوقى هستم كه خدايم آفريده است».

در اين هنگام، آدم گفت: «خداوندا! اين مخلوق زيبايى كه در كنار او بودن و نگريستن به او، موجب انس من است، چيست؟».

خداوند تبارك و تعالى فرمود: «اى آدم! اين كنيزم حوّاست. دوست دارى كه همدم و هم‌سخن تو باشد و از دستورهاى تو پيروى كند؟».

آدم عليه السلام گفت: «آرى اى پروردگار من! و تا زنده‌ام، براى اين كار، تو را سپاس خواهم گفت».

47. امام على عليه السلام: سه چيز، مايه انس است: زن سازگار، فرزند شايسته، و دوست همراه.

48. امام زين العابدين عليه السلام: حقّ همسر، اين است كه بدانى خداى عز و جل، او را مايه آرامش و انس تو قرار داده و بدانى كه اين، خود، نعمتى است از جانب خداوند عز و جل به تو. پس، او را گرامى بدارى و با او مهربان باشى.

49. الخصال‌ به نقل از ابو خالد سِجِستانى: امام صادق عليه السلام فرمود: «پنج چيز است كه هر كس يكى از آنها را نداشته باشد، پيوسته، زندگى‌اش تلخ، فكرش پريشان، و دلش مشغول است: اوّل، تن‌درستى؛ دوم، امنيت؛ سوم، گشايش در روزى؛ چهارم، همدم سازگار».

من گفتم: همدم سازگار چيست؟

فرمود: «زن خوب، فرزند خوب، و همنشين خوب [». سپس ادامه داد:

«] و پنجمين آنها كه جامع اين چهارتاست، آسايش است».