521. الكافى‌ به نقل از اسحاق بن عمّار: از امام صادق عليه السلام در باره مردى پرسيدم كه با همسرش در مسافرت است و آب در دسترس ندارد. آيا با زنش نزديكى بكند؟

فرمود: «دوست ندارم اين كار را بكند، مگر آن كه بر خويش بترسد [كه به گناه بيفتد]».

گفتم: به قصد لذّت بردن، يا اين كه نتواند شهوتش را كنترل كند؟

فرمود: «كسى كه نمى‌تواند شهوتش را كنترل كند، بر خويش مى‌ترسد».

گفتم: به قصد لذّت بردن؟!

فرمود: «اين، حلال است».

گفتم: از پيامبر صلى الله عليه و آله روايت مى‌شود كه ابو ذر رحمه الله از ايشان در اين باره پرسيد. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «با همسرت نزديكى كن كه پاداش مى‌گيرى».

ابو ذر گفت: اى پيامبر خدا! براى نزديكى كردن با آنها مأجور هستم؟!

فرمود: «همان گونه كه اگر مرتكب حرام شوى، گناهكارى؛ هرگاه با حلال درآميزى، پاداش مى‌يابى».

امام صادق عليه السلام فرمود: «آيا نمى‌بينى كه هرگاه بر خويش بترسد و با حلال درآميزد، مأجور است؟».

522. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله‌ در باره اين فرموده خداى تعالى: «هيچ مادرى نبايد به سبب فرزندش زيان ببيند، و هيچ پدرى نيز نبايد به خاطر فرزندش ضرر ببيند»: در دوران شيردهى، هرگاه مرد مى‌خواست با همسرش نزديكى كند، زن مى‌گفت: اجازه نمى‌دهم؛ چون مى‌ترسم حامله شوم و در نتيجه، اين فرزندم را كه شير مى‌دهم، [بر اثر خشك شدن شيرم‌] بكشم. و هرگاه زن، مردش را دعوت مى‌كرد، مرد مى‌گفت: مى‌ترسم با تو نزديكى كنم و فرزندم را بكشم. پس با او نزديكى نمى‌كرد. پس، خداوند عز و جل اين روش را نهى فرمود كه مرد، به زن زيان بزند و زن، به مرد.