3. اشكالِ سندى در روايت سعيد بن زيد

حديث «عشره مبشَّره»، از دو راوى، نقل شده كه يكى از آن دو، سعيد بن زيد است كه خودش را در شمارِ ده بهشتىِ بشارت داده شده به بهشت، آورده است.

اين روايت به طرق مختلف زير، از سعيد بن زيد، نقل شده است:

طريق اوّل: از عبد الرحمان بن اخنس‌[1].[2] طريق دوم: از رياح بن حارث‌[3].[4] طريق سوم: از زياد بن علاقه‌[5].[6] طريق چهارم: از عبد الرحمان بن حميد[7].[8] طريق پنجم: از عبد اللّه بن ظالم‌[9].[10] طريق ششم: از ابو الطفيل‌[11].[12]

[1]. سنن أبى داوود: ج 4 ص 212 ح 4649.

[2]. او خود در كتب جرح و تعديل، مستور شمرده شده و راوى از او يعنى محمّد بن طلحه هم توسّط ابن معين و ديگران، تضعيف شده است( ر. ك: فتح المغيث: ص 135- 145، تهذيب التهذيب: ج 5 ص 144).

[3]. مسند ابن حنبل: ج 1 ص 397 ح 1629.

[4]. اين روايت، از متفرّداتى است كه نوه او از وى نقل كرده است و مضمون آن به صورت مضطرب، نقل شده است.

[5]. المعجم الأوسط: ج 4 ص 339 ح 4374.

[6]. طريق اين روايت، واحد است و زياد بن علاقه هم منحرف از اهل بيت عليهم السلام بوده است( ر. ك: تهذيب التهذيب: ج 2 ص 227 الرقم 2446). همچنين حسن بن صالح، ذم‌هاى بسيار دارد( ر. ك: تهذيب التهذيب: ج 1 ص 554- 556).

[7]. سنن الترمذى: ج 5 ص 647 ح 3747.

[8]. وى به تصريح نسايى ضعيف شمرده شده است( ر. ك: الضعفاء و المتروكون: ص 236).

[9]. سنن أبى داوود: ج 4 ص 211 ح 4648.

[10].« روى عن البخارى و صرّح النسائى و الدارقطنى بعدم صحّة الطريق»( الضعفاء الكبير: ج 2 ص 267. نيز، ر. ك: فضائل الصحابة، نسايى: ص 28، العلل، دارقطنى: ج 4 ص 409).

[11]. المعجم الأوسط: ج 2 ص 289 ح 2009.

[12].« هذا الطريق من منفردات رواته»( المعجم الأوسط: ج 2 ص 289- 290) و« محمّد بن بكير الحضرمى صاحب الغرائب»( تهذيب التهذيب: ج 5 ص 50 الرقم 6794).