1082 رجال الكشّى‌- به نقل از زياد قندى، در باره على بن يقطين-: امام كاظم عليه السلام بهشت را برايش ضمانت كرد.

1083 رجال الكشّى‌- به نقل از عبد الرحمان بن حَجّاج-: به امام كاظم عليه السلام گفتم: على بن يقطين توسّط من، نامه‌اى فرستاد و تقاضا كرد كه برايش دعا كنيد. فرمود: «براى آخرتش؟». گفتم: آرى.

ايشان دستش را بر سينه‌اش نهاد و سپس فرمود: «براى على بن يقطين ضمانت مى‌كنم كه هرگز آتش به او نرسد».

2 هشام بن حَكَم‌[1]

1084 رجال الكشّى‌- به نقل از اسد بن ابى العلاء-: امام كاظم عليه السلام در يكى از سال‌ها به گروهى از شيعيانش كه به موسم حج رفته بودند، نامه‌اى نوشت كه براى ايشان كارى انجام دهند و آن كار را كسى غير از هشام بن حكم انجام نداد. امام عليه السلام نوشت: «خداوند، پاداش تو را بهشت قرار دهد!» و منظورش هشام بن حكم بود.

17/ 8: شمارى از ياران امام رضا (ع)

1 صفوان بن يحيى‌[2]

1085 رجال الكشّى‌- به نقل از مُعمَّر بن خلّاد-: آن مقدار از عايدى غلّه اسماعيل بن خطّاب را

[1]. ابو محمّد هشام بن حكم، وابسته كِنده، در كوفه به دنيا آمد، در واسط، نشو و نما يافت و در بغداد، به تجارت مشغول گشت. از اصحاب امام صادق عليه السلام و از ياران خاصّ امام كاظم عليه السلام بود. از جمله كسانى بود كه باب گفتار در امامت را گشود و با مباحث نظرى، اين مذهب را مهذّب ساخت. در علم كلام، چيره‌دست بود و مباحثات فراوانى در باره عقايد و جز آن، با مخالفان داشت. مصنّفات بسيارى دارد كه صاحبان كتب رجالى و تراجم، از آنها در كتاب‌هاى خود، ياد كرده‌اند.

[2]. ابو محمّد صفوان بن يحيى بَجَلى سابُرى‌فروش( سابُرى يا شاپورى، از مرغوب‌ترين پارچه‌ها و نيز نوعى خرماست)، كوفى، كاملًا موثّق و معتبر بوده است. از امام رضا عليه السلام روايت كرده و نزد ايشان منزلت والايى داشته است. در ورع و عبادت، هيچ يك از افرادِ هم‌طبقه‌اش به پاى او نمى‌رسند. او در سال دويست و ده از دنيا رفت.