7 مُعَلّى بن خُنَيس‌[1]

1080 رجال الكشّى‌- به نقل از اسماعيل بن جابر-: به حضور امام صادق عليه السلام رسيدم. به من فرمود: «اى اسماعيل! مُعَلّى‌ كشته شد؟».

گفتم: آرى.

فرمود: «به خدا سوگند كه وارد بهشت شد».

17/ 7: شمارى از ياران امام كاظم (ع)

1 على بن يقطين‌[2]

1081 رجال الكشّى‌- به نقل از عبد اللَّه بن يحيى كاهلى-: نزد امام كاظم عليه السلام بودم كه على بن يقطين از دور پيدا شد. امام كاظم عليه السلام رو به يارانش نمود و فرمود: «هر كه خوش دارد مردى از ياران پيامبر خدا صلى الله عليه و آله را ببيند، به اين كه مى‌آيد، بنگرد».

مردى از حاضران گفت: او اهل بهشت است؟

امام كاظم عليه السلام فرمود: «من كه گواهى مى‌دهم از اهل بهشت است».

[1]. معلّى بن خنيس، ابو عبد اللَّه، وابسته امام صادق عليه السلام و قبل از آن، وابسته بنى اسد بود. وى اهل كوفه و بزّاز بود. در معجم رجال الحديث( ج 13 ص 335) آمده است: او مردى بزرگوار و از شيعيان خالص امام صادق عليه السلام بود. احاديث فراوانى در مدح او آمده كه برخى از آنها صحيح اند و در آنها تصريح شده كه او اهل بهشت است. منشأ سخنانى كه در تضعيف او گفته شده، شهرت يافتنِ نسبت غلو به اوست.

[2]. ابو الحسن على بن يقطين بن موسى بغدادى، به سال 124 ق، در كوفه متولّد شد و وابسته بنى اسد بود و در بغداد، ساكن شد. او نزد امام كاظم عليه السلام منزلت بسيارى داشت. در دستگاه حكومت ستمگر( عبّاسيان) كار مى‌كرد؛ امّا معتقد به امامت بود. او به سال 182 ق، در روزگار امام كاظم عليه السلام در بغداد، در گذشت.