1039 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله‌- به امام على عليه السلام-: بهشت به تو و به عمّار و به سلمان و ابو ذر و مقداد، مشتاق است.

1040 الاختصاص‌- به نقل از عيسى بن حمزه-: به امام صادق عليه السلام گفتم: حديثى كه در باره چهار نفر آمده است [تا چه حد، صحّت دارد]؟

فرمود: «چه حديثى؟».

گفتم: چهار نفرى كه بهشت، مشتاق آنهاست.

فرمود: «درست است. از ايشان‌اند سلمان و ابو ذر و مقداد و عمّار».

گفتم: كدام يك از آنان، برتر است؟

فرمود: «سلمان».

ايشان سپس مدّتى سرش را [به تفكّر] پايين انداخت و آن گاه فرمود: «سلمان، دانشى را مى‌دانست كه اگر ابو ذر آن را مى‌دانست، كافر مى‌شد».

11 عبد اللَّه بن رَواحه‌[1]

1041 السيرة النبويّة، ابن هشام- به نقل از ابو اسحاق-: چون آن عدّه به شهادت رسيدند، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله- تا آن جا كه به من رسيده است- فرمود: «زيد بن حارثه پرچم را بر گرفت و جنگيد، تا آن كه به شهادت رسيد. سپس جعفر آن را بر گرفت و او نيز جنگيد تا به شهادت رسيد».

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله سپس خاموش شد تا جايى كه رنگ از چهره انصار بر گشت و گمان بردند كه براى عبد اللَّه بن رواحه مسئله ناخوشايندى پيش آمده است. در اين هنگام، پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «سپس عبد اللَّه بن رواحه پرچم را بر گرفت و جنگيد تا به شهادت رسيد».

آن گاه فرمود: «آنان را در بهشت، به من، آن گونه كه شخص در خواب مى‌بيند، بر تخت‌هايى از طلا نشان دادند. در تخت عبد اللَّه بن رواحه نسبت به تخت‌هاى دو همرزمش انحرافى ديدم. پرسيدم: سببش چيست؟ به من گفته شد: آن دو [بى ترديد، به جنگ‌] رفتند؛ ولى عبد اللَّه، نخست اندكى دچار ترديد شد و سپس ادامه داد».

[1]. عبد اللَّه بن رواحة بن امرئ القيس انصارى- كه مادرش كبشه دختر واقد بن عمرو و كنيه‌اش ابو محمّد و به قولى ابو رواحه بود-، يكى از صحابه جليل القدر و از شاعران پيامبر صلى الله عليه و آله است. وى در غزوات پيامبر صلى الله عليه و آله حضور داشت و در سال هفتم هجرت، در جنگ موته به شهادت رسيد.