17/ 2: شمارى از ياران پيامبر (ص)

1 ابو دحداح‌[1]

1021 تفسير القرطبى‌- به نقل از زيد بن اسلم-: چون آيه «كيست كه به خدا قرضى نيكو دهد» نازل شد، ابو دحداح گفت: پدر و مادرم به فدايت، اى پيامبر خدا! خدا از ما تقاضاى قرض مى‌كند، در صورتى كه او از قرض كردن، بى‌نياز است؟

فرمود: «آرى. مى‌خواهد از اين طريق. شما را به بهشت ببرد».

ابو دحداح گفت: پس اگر من به پروردگارم قرض بدهم، در ازاى آن، بهشت را براى من و دخترم دحداحه، ضمانت مى‌كند؟

فرمود: «آرى».

ابو دحداح گفت: پس دستت را به من بده.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله دست خود را به او داد. ابو دحداح گفت: من دو باغ دارم: يكى در سافله (پايين‌دست مدينه) و ديگرى در عاليه (بالا دست مدينه) و به خدا سوگند كه جز اين دو، چيزى ندارم. اينها را هم به خداوند متعال، قرض دادم.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «يكى را براى خدا قرار بده و ديگرى را براى گذرانِ زندگى خودت و عائله‌ات بگذار».

ابو دحداح گفت: پس گواه باش- اى پيامبر خدا- كه من بهترينِ آن دو را براى خداوند متعال قرار دادم، كه باغى است با ششصد خرمابُن.

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «خدا نيز به پاداش آن، بهشت را به تو عطا مى‌فرمايد».

ابو دحداح به راه افتاد و نزد امّ دحداح- كه با كودكانش در باغ، زير درختان خرما مى‌گشت- رفت و شروع به خواندن اين اشعار كرد:

[1]. گفته مى‌شود: ابو دحداحه، فلان بن دحداحه، نامش جزء صحابه آمده؛ ولى اطّلاعاتى بيش از اين كه او از انصار يا هم‌پيمان آنها بوده، نيافتيم. گفته شده كه نام ابو دحداح، ثابت بن دحداح است( الاستيعاب: ج 4 ص 210).