س- سرپرستى يتيمان‌

558 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس مخارج يتيمى را از مال خود به عهده گيرد تا او بى‌نياز شود، البتّه بهشت بر او واجب مى‌گردد.

559 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر گاه يتيم بگريد، عرش از گريه او به لرزه در مى‌آيد و پروردگار بزرگ و والا مى‌فرمايد: «كيست آن كه بنده مرا كه در خُردى، پدر و مادرش را از او گرفتم، گرياند؟ به عزّت و جلالم سوگند كه هر كس او را ساكت كند، بهشت را بر وى واجب مى‌گردانم».

560 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس يتيم مسلمانى را آب و غذا دهد تا آن گاه كه او از وى بى‌نياز شود، البتّه بهشت برايش واجب مى‌گردد. هر كس پدر و مادر خود يا يكى از آن دو را در يابد و به آنها نيكى نكند و به دوزخ رود، خدا او را [از رحمتش‌] دور مى‌كند. هر مسلمانى بنده‌اى مسلمان را آزاد كند، اين، مايه آزادى او از آتش دوزخ مى‌شود.

561 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس يتيمى از خود يا ديگران را سرپرستى كند تا خداوند، آن يتيم را از او بى‌نياز گرداند، بهشت برايش واجب مى‌شود.

562 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس يتيمى را كه پدر و مادرش مسلمان بوده‌اند، آب و غذا دهد تا آن گاه كه وى از او بى‌نياز گردد، البتّه بهشت برايش واجب مى‌شود و هر كس مرد مسلمانى را آزاد كند، اين، سبب آزادى او از آتش دوزخ مى‌شود و به ازاى‌