4/ 20: خوراك بهشتيان‌

قرآن‌

«وصف بهشتى كه به پرهيزگاران وعده داده شده، [اين است كه‌] از زير [درختانِ‌] آن نهرها روان اند [و] ميوه و سايه‌اش پايدار است. اين است فرجام كسانى كه پرهيزگارى كرده‌اند و فرجام كافران، آتش است».

حديث‌

198 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: در بهشت، پرنده‌اى را مى‌بينى و هوس آن مى‌كنى. بلافاصله برشته‌شده در برابرت مى‌افتد!

199 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: انسان در بهشت، هوس [گوشت‌] پرنده‌اى مى‌كند. آن پرنده به سرعتِ شتر خراسانى‌[1] مى‌آيد و بر سفره او مى‌افتد، بدون آن كه دود و آتشى به آن رسيده باشد. او از آن مى‌خورد و چون سير شد، دوباره آن پرنده پرواز مى‌كند!

200 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: نخستين غذايى كه بهشتيان مى‌خورند، زياده جگر ماهى است.

201 صحيح مسلم‌- به نقل از جابر-: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «بهشتيان، در بهشت مى‌خورند و مى‌نوشند؛ ولى نه آب دهان مى‌اندازند، نه ادرار و نه مدفوع مى‌كنند و نه ترشّحات بينى دارند».

گفتند: پس غذا چه مى‌شود؟

فرمود: «آروغ مى‌شود و تراوشى مانند تراوش مُشك. به آنها تسبيح و تحميد الهام مى‌شود، همان گونه كه نفَس به آنها داده مى‌شود».

[1]. شترانى نر با گردنى بلند و سرعت زياد.