قاسم بن سلام، ابو مسعود بدرى، صفوان بن يحيى، عبد اللَّه بن عمر، عقبه بن عامر، عبد اللَّه بن مسعود و زيد بن سالم، و گاه بدون اشاره به نام راوى، از پيامبر صلى الله عليه و آله، امير المؤمنين، امام صادق و امام رضا عليهم السلام نقل شده است.

8. دليل النص بخبر الغدير

مؤلّف: ابو الفتح كراجكى‌

تحقيق و تخريج: علاء آل جعفر

ناشر: مؤسّسة آل البيت لإحياء التراث، قم، 1416 ق.

گويا يك نسخه خطّى از اين كتاب- كه در سال 677 ق، كتابت شده- با عنوان‌ كنز الفوائد، در كتاب‌خانه آستان قدس رضوى است.[1] محقّق كتاب از اين نسخه خطّى و به طور خاص، از نسخه چاپى آن با تحقيق عبد اللَّه نعمت، استفاده كرده است.

كتاب‌ دليل النص‌ با كنز الفوائد با تحقيق شيخ عبد اللَّه نعمت، در سال 1322 ق، همراه با كنز الفوائد، و با تحقيق اسامة آل جعفر، در سال 1410 ق، جداگانه چاپ شد.[2] موضوع اين كتاب، شرح حديث معروف به غدير با محوريت واژه «مولى» است. دليل النص‌ افزون بر ارزش روايى، ارزش فقه الحديثى دارد.

نسخه چاپى كتاب، شامل مقدّمه محقّق كتاب، مقدّمه مؤلّف و اصل كتاب است.

در مقدّمه محقّق، پس از شرح حال مؤلّف و بحث درباره انتساب كتاب به مؤلّف، به نسخه خطّى و چاپى كتاب و موضوع آن اشاره شده است. محقّق، مصادر اقوال و روايات كتاب را نيز در پاورقى، ذكر كرده است. مقدّمه مؤلّف، به انگيزه تأليف اختصاص دارد. به موجب اين مقدّمه، يكى از دوستان كراجكى درباره حديث غدير- كه مهم‌ترين سند شيعه بر امامت و خلافت امام على عليه السلام است- چهار پرسش مطرح كرده است. كراجكى در اين كتاب، با استناد به قرآن، روايات، لغت، شعر، سياق و

[1]. دليل النص بخبر الغدير، ص 30- 31، مقدّمه محقّق.

[2]. تراثنا، ش 21، ص 421- 454.