نيز در كتابخانه آستان قدس رضوى: به خطّ مصطفىقلى حسينى قزوينى در 1079 ق، و به خطّ ابن زين العابدين محمّد حسين ارموى نجفى در 1352 ق، و به خطّ شاه محمّد بن زين العابدين در تاريخ 1042 ق، و چهارمين نسخه بدون تاريخ و نام ناسخ.[1] كتاب تصحيح الاعتقاد با تحقيق هبة الدين حسينى شهرستانى، در سال 1363 ق، در تهران چاپ شد.[2] در مصادر كتابشناسى اوّليه، در شمار تأليفات شيخ مفيد، نامى از اين كتاب نيامده؛ ولى در مصادر سده يازدهم به بعد، از آن با همين عنوان و يا با عنوان شرح عقائد صدوق، ياد شده است.[3] تصحيح الاعتقاد، شرح نقدْ گونهاى است بر الاعتقادات شيخ صدوق كه از مشايخ حديث مؤلّف بوده است. اين كتاب در فقه الحديث و نقد الحديث، مفيد و ارزشمند است.
نسخه چاپى اين كتاب، شامل مقدّمه محقّق، مقدّمه هبة الدين شهرستانى و اصل كتاب است. در مقدّمه محقّق، به نسخههاى خطّى و كارهايى كه در تحقيق كتاب انجام گرفته، اشاره شده است. مقدّمه شهرستانى، درباره جايگاه و اهمّيت كتاب است. در اصل كتاب، آراى شيخ صدوق به همراه شرح و گاه نقد شيخ مفيد آمده است. شيخ مفيد در اين كتاب، از 45 مسئلهاى كه در الإعتقادات شيخ صدوق آمده، به 33 مسئله پرداخته است. نظم و ترتيب اين مسائل، هماهنگ با نظم و سامان كتاب شيخ صدوق نيست. عنوان مسئله پايانى در هر دو كتاب، «الأحاديث المختلفة» است. تصحيح الاعتقاد با عبارت «قال الشيخ ابو جعفر محمّد بن على بن حسين بابويه قمى المتوفى سنة 381 فى رسالة اعتقاداته ...» آغاز مىشود و نخستين مسئله آن، معناى آيه «يَوْمَ يُكْشَفُ عَنْ ساقٍ وَ يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ» است.[4]