مطلبى است كه در فلسفه اسلامى به طور روشن و واضح اثبات گرديده و گفته شده است كه حركت يك واحد مستقلى است كه اجزاى آنها به هم پيوسته است و انقطاع و فاصله اى ميان اجزاى آن وجود ندارد. و در آينده نيز تحت عنوان «آيا هر تغييرى، حركت است؟» مجدداً بدان اشاراتى خواهيم داشت. اينكه مى گويد: انعكاسات دماغى و انديشه هاى انسان نيز مشمول قانون حركت وزوال است، سخنى است بى پايه، و چنانكه در فصول آينده خواهيم گفت حركت در فكر و انديشه معنى صحيحى ندارد.

ژرژ پوليستر در «اصول مقدماتى فلسفه» مى نويسد:

ديالكتيك خود عبارت است از حركت و تغيير، پس وقتى از لحاظ ديالكتيك صحبت از وضع حالت است، منظور حركت وتغيير است. هرگاه بخواهيم اشيا را بر پايه اصل ديالكتيك مطالعه كنيم آنها را در حال حركت و در حين تغيير، مورد مطالعه قرار مى دهيم.

مطالعه موجودى به نام سيب دو راه دارد:

1. راه متافيزيكى: توصيف سيب از نظر شكل ورنگ و مزه، و مقايسه آن با سيب و گلابى و بيان شباهتها و تفاوتها.

2. راه ديالكتيكى: مطالعه دوران تكامل سيب از شكوفه بودن تا به ثمر رسيدن و سيب كامل شدن.

پس سيب هميشه سيب نبوده، بلكه تاريخى دارد و به همين دليل هم به شكل امروز باقى نخواهد ماند. اين گونه مطالعه، بر اساس گذشته و آينده صورت مى گيرد و در اين صورت سيب عبارت خواهد بود از برزخ ميان آنچه كه سابق بوده و آنچه كه در آينده خواهد بود.شما مى توانيد كره زمين را دو نوع