شيوه استدلال با اين آيه اين است كه پيامبران گرامى هر نوع علم غيب را از خود نفى مى كنند، و تنها خدا را به صفت «علام الغيوب» توصيف مى نمايند.
پاسخ
شكى نيست كه حرف «لا» در تركيبى مانند: «لا رجل فى الدار»، «لا علم لنا»، «لا خير فيهم»، براى نفى جنس و حقيقت است و علماء ادب يك چنين «لا» را نافى جنس مى نامند ولى بايد توجه نمود كه نفى جنس به دو صورت انجام مى گيرد: