دوچهرگانند كه شيرين زبان و خوش گفتارند; ولى در واقع از دشمنان اسلام هستند; در گفتار با شما هماهنگى دارند، ولى يك گام با شما برنمى دارند».[1]

دو سوره از ميان ديگر سوره ها

به دليل اهميت خاصى كه شناسايى نقش منافقان در صدر اسلام دارد، نگارنده تصميم گرفت دو سوره از سوره هاى قرآن را ـ كه اوضاع و احوال منافقان در آنها بيش از سوره هاى ديگر وارد شده است ـ به زبان روز و به صورت دل پذيرى تفسير كند و تا آن جا كه وقت و امكانات اجازه مى دهد در مباحث اين دو سوره تجزيه و تحليلى به عمل آورد، تا از اين طريق، فرزندان اسلام را با كتاب آسمانى خويش بيشتر آشنا سازد.

اين دو سوره عبارتند از:

1. سوره «برائت» (توبه)، كه به صورت سلسله مقالاتى در بخش تفسير مجله وزين و علمى درس هايى از مكتب اسلام منتشر شد و به خواست خدا فعلاً به صورت كتاب نيز منتشر مى شود.

2. سوره «منافقون» كه با آيات يازده گانه خود، پرده از روى منويات گروهى توطئه گر برداشته است، گروهى كه از هر نوع خيانت و دسيسه بر ضد اسلام خوددارى نمى كردند.

مباحث مربوط به تفسير اين سوره نيز، به صورت سلسله مقالاتى در مجله ياد شده منتشر شد و هم اكنون با اضافات كامل به صورت كتاب در اختيار خوانندگان گرامى قرار مى گيرد.