اين جهان وتمام مواهب آن از ديدگاه يك فرد خدا پرست كه بامفاهيمى چون علم وحكمت خدا آشناست براى صالحان وپاكان آفريده شده است،همانگونه كه سرانجام نيزبطور كلى از دست غاصبان درخواهد آمد ودراختيار آنان قرار خواهد گرفت.

(إنَّ اْلأرْضَ يَرِثُّهاعِباِدىَ الصالِحُونَ) [1] روى زمين از آن صالحان خواهد بود.

باغبان آفرينش (جهان پهناور هستى ) به خاطر همين گروه، فيض ومواهب خودرا همچنان ادامه مى دهد. هرچند علف هرزه ها نيز به عنوان يك هدف تبعى سيراب گردند وبهره مند شوند، ولى بى شك هدف اصلى آنها نيستند. واگر فرضاً روزى فرا رسيد كه آخرين نسل گروه صالحان از روى زمين برچيده شوند، آن روز دليلى بر ادامه جريان اين مواهب وجود نخواهد داشت.

آن روز آرامش زمين به هم مى خورد وآسمان بركات خود را قطع مى نمايد وزمين از دادن بهره به انسانها مضايقه خواهد كرد.

از طرفى پيامبر وامام سمبل گروه صالحان ونمونه بارز انسان كامل است. يعنى همان گروهى كه هدف اصلى آفرينش راتشكيل مى دهند وبه همين دليل وجود او به تنهايى يا در رأس گروه صالحان، توجيه كننده هدف آفرينش ومايه نزول هرخير وبركات اوست. ريزش باران فيض ورحمت خداست اعم از اينكه در ميان مردم آشكارا زندگى كند يا مخفى وناشناس بماند.

درست است كه افراد صالح ديگر نيز هركدام هدفى هستند براى آفرينش ويا به تعبير ديگر بخشى از آن هدف بزرگ، ولى نمونه كامل اين هدف همين انسانهاى نمونه ومردان آسمانى مى باشند، هرچند سهم ديگران نيز محفوظ است. و از اينجا