گوش كند ودرغياب او خواسته هاى اورا انجام دهد[1].

اشتباه نشود كه اين حق يك طرفه نيست وشوهر نيز دربرابر آن، بايد حقوقى را در برابر همسر خود مبذول بداردودرست يك حقوق متقابل ميان زن ومرد از نظر اسلام حاكم است كه اسلام ازآن، با يك جمله فشرده تعبير آورده، آنجا كه مى فرمايد:

(ولَهُنَّ مِثْلُ الّذي عَلَيْهِنَّ بالْمَعْروُفِ) (بقره /228)

«آنان درست، دربرابر وظايف خويش، حقوقى نيز دارند وبايد با نيكى با آنان رفتار شود».

پيشواى موحدان امير مؤمنان (عليه السلام) ، وقتى آگاه شد كه زنان كوفه، دركوچه و خيابان شهر به گونه اى راه مى روندكه به مردان تنه مى زنند، در سخنرانى خود چنين فرمود:

«نُبِّئتُ أنّ نِساءكُمْ يُدافِعْنَ الرّجالَ في الطَريقِ.أَما تَسْتَحُون...»[2]

«به من گزارش داده اند كه زنان شما در گذرگاهها به مردان تنه مى زنند. آيا شرم نمى كنيد؟...»

ودر سخنان ديگرى به مردم فرمود:«آيا شرم نمى كنيد، ننگ شما نيست كه زنانتان به بازار بروند و با مردان تنومند سفيد پوست روبرو شده و جا را بر يكديگر تنگ كنند؟»[3]

نظام جمهورى اسلامى ثابت كرد كه پوشش زنان، نه تنها مانع از كار و كوشش وتلاش زنان درمشاغل مناسب نيست، بلكه زن درپرتو آن پوشش، مى تواند از مفاسد بى حجابى بكاهد، و درعين حال وظايف اجتماعى خودرا نيز انجام دهد. البته افراد مغرض وفتنه جو، پيوسته با شعار هاى مبتذل، وسروده هاى بى مغز،