(مسأله 482) كسى كه ميّت را غسل مى دهد، بايد قصد قربت داشته باشد يعنى غسل را براى انجام فرمان خداوند عالم بجا آورد و اگر به همين نيّت تا آخر غسل سوم باقى باشد كافى است و تجديد نيت لازم نيست.

(مسأله 483) غسل بچه مسلمان اگرچه زنازاده باشد، واجب است. و كسى كه از بچگى ديوانه بوده و به حال ديوانگى بالغ شده، چنانچه پدر و مادر او يا يكى از آنان مسلمان باشند، بايد او را غسل داد.

(مسأله 484) بچه سقط شده را اگر چهار ماه يا بيشتر دارد، بايد غسل بدهند و اگر چهار ماه ندارد، بايد در پارچه اى بپيچند و بدون غسل دفن كنند.

(مسأله 485) اگر مرد، زن را و زن، مرد را غسل بدهد باطل است ولى زن مى تواند شوهر خود را غسل دهد و شوهر هم مى تواند زن خود را غسل دهد; اگرچه احتياط مستحب آن است كه زن، شوهر خود و شوهر، زن خود را غسل ندهد، مگر اين كه وصيتى در ميان باشد.

(مسأله 486) مرد مى تواند دختر بچه اى را كه سن او از سه سال بيشتر نيست; غسل دهد. زن هم مى تواند پسر بچه اى را كه سه سال بيشتر ندارد، غسل دهد.

(مسأله 487) اگر جايى از بدن ميّت، نجس باشد بايد پيش از آن كه آنجا را غسل بدهند، آب بكشند و احتياط مستحب آن است كه تمام بدن ميّت، پيش از شروع به غسل پاك باشد.

(مسأله 488) غسل ميّت مثل غسل جنابت است و احتياط واجب آن است كه تا غسل ترتيبى ممكن است، ميّت را غسل ارتماسى ندهند و احتياط مستحب آن است كه در غسل ترتيبى، هر يك از سه قسمت بدن را در آب فرو نبرند، بلكه آب را روى آن بريزند.

(مسأله 489) كسى را كه در حال حيض يا در حال جنابت مرده، لازم نيست غسل حيض يا غسل جنابت بدهند، بلكه همان غسل ميّت براى او كافى است.

(مسأله 490) براى غسل دادن ميّت، نبايد مزد بگيرند ولى مزد گرفتن براى كارهاى مقدماتى غسل، حرام نيست.

(مسأله 491) اگر آب پيدا نشود، يا استعمال آن مانعى داشته باشد بايد عوض هر غسل،