(مسأله 473) ولى زن كه در غسل و كفن و دفن او دخالت مى كند شوهر اوست، سپس كسانى كه از آن زن ارث مى برند با حفظ تقدم مرد بر زن.

(مسأله 474) اگر كسى بگويد من وصى يا ولى ميّتم، يا ولى ميّت به من اجازه داده كه غسل و كفن و دفن ميّت را انجام دهم، چنانچه ديگرى نمى گويد من ولى يا وصى ميّتم يا ولى ميّت به من اجازه داده است، انجام كارهاى ميّت با اوست و در صورت اختلاف، هرگاه دو عادل بر گفته يكى شهادت داد، قول او پذيرفته مى شود.

(مسأله 475) اگر ميّت براى غسل و كفن و دفن و نماز خود غير از ولى، كس ديگرى را معين كند، تعيين ميّت نافذ است.

احكام غسل ميّت

(مسأله 476) واجب است ميّت را سه غسل بدهند، اول به آبى كه با سدر مخلوط باشد. دوم به آبى كه با كافور مخلوط باشد و سوم با آب خالص.

(مسأله 477) سدر و كافور بايد به اندازه اى زياد نباشد كه آب را مضاف كند و به اندازه اى هم كم نباشد كه نگويند سدر و كافور با آب مخلوط شده است.

(مسأله 478) اگر سدر و كافور به اندازه اى كه لازم است پيدا نشود، بنابر احتياط واجب بايد مقدارى كه به آن دسترسى دارند در آب بريزند.

(مسأله 479) كسى كه براى حج، احرام بسته است اگر پيش از تمام كردن سعى بين صفا و مروه بميرد، نبايد او را با آب كافور غسل دهند و بجاى آن بايد با آب خالص غسلش بدهند و همچنين اگر در احرام عمره پيش از كوتاه كردن مو بميرد.

(مسأله 480) اگر سدر و كافور يا يكى از اينها پيدا نشود، يا استعمال آن جايز نباشد مثل آن كه غصبى باشد، بايد به جاى هر كدام كه ممكن نيست، ميّت را با آب خالص غسل بدهند.

(مسأله 481) كسى كه ميّت را غسل مى دهد، بايد مسلمان و بالغ و عاقل باشد و مسايل غسل را هم بداند.