مبحث هفتم: راديو و تلويزيون

راديو و تلويزيون در پشتيبانى باورهاى جبهۀ داخلى و احساسات مردم نسبت به توانايى و ايمان به پيروزى، نقشى كليدى دارند. در همين حال، راديوها با تبليغات حساب شده به منظور ايجاد فضاى شك و ترديد در ميان رهبران و مردم و ميان افسران و سربازان و ميان افراد لشكرى و كشورى، تلاش مى‌كنند.

برخى از دولت‌هاى بزرگ، سازمان‌هاى اطّلاعاتى خود را براى هدايت، توجيه وخط دهى دستگاه‌هاى تبليغاتى بسيج مى‌كنند. راديو و تلويزيون به عنوان يكى از ابزارهاى جنگ روانى مورد استفاده قرار مى‌گيرد، چرا كه جنگ روانى يكى از گونه‌هاى جنگ تبليغاتى است كه دشمن به منظور خوددارى مردم از مقاومت، گسترش وحشت، ترس و آشفتگى برنامه‌ريزى مى‌كند. و نيز از راه تحليل و بررسى اخبار راديويى و تلويزيونى مى‌توان به اخبار مفيدى دربارۀ نقشه‌ها و جهت‌گيرى‌هاى دشمن دست يافت.

راديو و تلويزيون همان گونه كه از وسايل ايجاد تفرقه و آشوب در ميان صفوف دشمن به شمار مى‌روند وسيله‌اى براى انتقال و لو رفتن اخبار نيز محسوب مى‌شوند.

از آنچه گذشت، روشن مى‌شود كه رسول خدا (ص) دربارۀ وضعيت دشمن، دست به عمليّات ضدّ اطّلاعاتى مى‌زد تا نسبت به دشمن، تعداد نيروها و راه‌هايى كه مى‌پيمايد، آگاهى كامل داشته باشد و اين مقصود را از طريق ارسال جاسوسان مسلمان و برخورد با جاسوسان كفّار و دريافت اخبارشان از طريق تحقيق و كنجكاوى برآورده مى‌ساخت. بدون شك، در روزگار ما براى شناخت دشمن هيچ گريزى از اين كار نيست، زيرا اهميّت شناخت بحق دشمن كم‌تر از تهيه نيرو نيست. تهيه نيرو و شناخت دشمن دو ركن اصلى ميدان‌هاى نبرد در روزگاران مختلف و جاهاى گوناگون بوده و مى‌باشند.