بن أرقم [1]بود. وى در جنگ بنى مصطلق [2]رسول خدا (ص) را از نيّات ابن سَلّول [3]-زمانى كه منافقين فتنه انگيزى را افزايش دادند-با خبر ساخت.

فرماندهان اسلامى نيز به امر اطّلاعات پيشگيرانه-ضد جاسوسى-اهتمام مى‌ورزيدند.

نمونه‌اش توصيۀ على بن ابى طالب به مالك اشتر، [4]والى آن حضرت در مصر، است. آن‌جا كه مى‌فرمايد: جاسوسانى از اهل صداقت و وفادارى به سراغشان بفرست، زيرا مراقبت‌هاى محرمانۀ تو آنان را به امانتدارى و مهربانى نسبت به رعيّت وادار مى‌سازد. هميشه مراقب كارگزارانت باش، تا اگر روزى يكى از آنان دستش را به خيانت گشود و جاسوسانت همگى خيانتش را گزارش دادند، به همين شواهد بسنده نمايى و او را تنبيه بدنى كرده به خاطر كردارش مؤاخذه كنى و بى مقدار و خوارش گردانى و بر پيشانى او داغ خيانت بزنى. [5]

ماوردى در كتاب «الوزارة» آورده است:

اى وزير، بر تو است كه از اطرافيانت خبر بگيرى و از احوالشان آگاه گردى و بدين وسيله، نسبت به كار خود و ايشان پشت گرم باشى؛ و برترى، نقص و جهل و خير و شر آنان را كه ادارۀ امورشان رادارى بشناسى وگرفتار فريب شبهه افكن و نيرنگ دغلباز نگردى؛ و حق هركسى را به او بدهى. ميان نيكان و بدان جدايى بيفكن، زيرا صاحب خير بنا مى‌كند و صاحب شر، ويران مى‌سازد. [6]