قبيل حسادت، دروغ، دزدى، سنگدلى، شرارت و ... خواهد شد.

3- گسترش دوستى:

پدر و مادر بايد خانه را از دوستى و محبّت پرنمايند و بين افراد خانواده محبّت و مهرورزى را گسترش دهند و موجبات تربيت صحيح و شكوفايى شخصيت كودكان خود را فراهم سازند. در اين باره پيامبر اكرم 6 فرمود:

«احْسَنُ النَّاسِ ايماناً احْسَنُهُمْ خُلْقاً وَ الْطَفُهُمْ بِاهْلِهِ وَ انَا الْطَفُكُمْ بِاهْلى»[1]

بهترين مردم از نظر ايمان كسى است كه اخلاقش نيكوتر و به خانواده‌اش از همه كس مهربانتر باشد و (بدانيد كه) من از همه شما نسبت به خانواده‌ام مهربانتر هستم.

4- نظارت دقيق:

اسلام بر اين نكته تأكيد كرده كه پدر و مادر بايد مراقب رفتار فرزندان خود بوده و با نظارت هميشگى آنها را از آلوده شدن به انحرافات حفظ كنند.

قرآن در اين رابطه مى‌فرمايد:

«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ ناراً»[2]

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، خويشتن و خانواده خود را از آتش نگهداريد.

خداوند حكيم از سوى ديگر، به سرپرست خانواده فرمان مى‌دهد كه خانواده‌اش را به نيكيها وادارد:

«وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَيْها»[3]

به خانواده‌ات فرمان بده تا نماز بخوانند و خود نيز به آن استوار باش.

5- دور نگه‌داشتن كودك از مسايل جنسى:

اسلام در اين باره با تأكيد فراوان توصيه كرده كه كودكان را از مسايل جنسى دور نگه داريد و گرنه به انحراف اخلاقى و جنسى كشيده خواهند شد.[4]

6- آشناسازى و ترغيب فرزندان نسبت به ارزشهاى رفتارى.

[1] - وسائل الشيعه، ج 8، ص 507.

[2] - تحريم( 66)، آيه 6.

[3] - طه( 20)، آيه 132.

[4] - ر. ك. وسائل الشيعه، ج 14، ص 94.