اقسام رازدارى‌ رازها را مى‌توان به سه قسم شخصى، اجتماعى و تشكيلاتى- حكومتى تقسيم كرد:
1- رازدارى شخصى:
هركس از نظر اخلاقى و عملى، خصوصياتى دارد كه ديگران نمى‌بينند و از آن اطلاعى ندارند، اين ويژگى‌ها، رازهاى شخصى انسان محسوب مى‌شود، چنان‌كه كارهاى زشتى كه از فرد سر زده و يا مسائل سرّى كه در منزل دارد، جزو رازهاى فرد به‌حساب مى‌آيد. حال سخن در اين است كه آيا انسان مى‌تواند رازهايش را براى ديگران بازگو كند؟
انسان عاقل سينه خود را صندوقچه اسرارش قرار مى‌دهد و از طريق رازدارى، خود را از پيامدهاى ناگوار افشاى اسرار، مصون مى‌دارد.
امام على 7 مى‌فرمايد:
«سِرُّكَ اسيرُكَ، فَانْ افْشَيْتَهُ صِرْتَ اسيرَهُ»[1]

راز تو، مادامى كه آن را برمَلا نكردى، اسير تو است، ولى اگر آن را فاش كردى تو اسيرش مى‌شوى.
زيان افشاى راز به حدّى است كه به فرموده امام على 7 حتى‌

[1] شرح غررالحکم، ج4، ص146.