امام صادق 7 به يكى از يارانش فرمود:
قسم به خدا ما اطّلاعاتى داريم كه جز فرشتگان و پيامبران محرم آن نيستند ... و اطّلاعاتى هم هست كه خداوند ما را به تبليغ آن فرمان داد آيين رازدارى در اسلام 43 پيامدهاى افشاى راز ص : 42 ه است، پس آنچه كه بايد پنهان داشته شود، آشكار نسازيد.[1]

امام باقر 7 دو نامه را به «جابر» سپرد و در ارتباط با طبقه‌بندى يكى از آنها، او را از افشاى مفاد آن تا زمان خاصّى (نابودى بنى‌اميّه) منع كرد و درباره ديگرى كه فاقد هرگونه طبقه‌بندى، بلكه لازم‌الافشا بود، او را از عاقبت مخفى داشتن محتواى آن نامه برحذر داشت.[2]

اسلام حتّى براى گفت و گوهاى عادى كه در مجلسى بين دو دوست يا فاميل انجام مى‌شود، طبقه‌بندى خاصّى قائل است؛ پيامبر اكرم 6 در اين باره فرمود:
«الَمجالِسُ بِالْامانَةِ»[3]

امروزه اخبار مختلف را به ترتيب زير طبقه‌بندى مى‌كنند: عادى، محرمانه، خيلى محرمانه، سرى و به‌كلّى سرى.

[1] قال ابو عبدالله(ع):" یا ابا محمد! ان عندنا والله سر من اسرار الله و علما من علم الله ما یحتمله ملک مقرب و لا نبی مرسل، امرالله بالستر والکتمان عنه" ( اصول کافی، ج1، ص402)

[2] معجم رجال الحدیث، ج4، ص21.

[3] بحارالانوار، ج72، ص427.