در موردى ديگر مى‌فرمايند:«قلبت را پوشش از مهر مردم و دوستى و لطف به آنان قرار ده،هرگز مباد كه مردم را درنده‌اى خون‌آشام باشى كه خوردنشان را غنيمت بشمارى،چرا كه مردم به تمام دو گروه‌اند:يا در دين برادران تواند يا در آفرينش همنوعانت...تو بايد از گذشت و چشم‌پوشى چندان بهره‌مندشان كنى كه دوست مى‌دارى خداى از تو چشم بپوشد و بگذرد.» [1]

7-9.ارتباط مستقيم با مردم

راه‌كار ديگر براى ترويج روحيه مردمگرايى،«داشتن ارتباط مستقيم»با مردم است.امام على عليه‌السلام مى‌فرمايد:«براى كسانى كه نيازمند مراجعه به تواند بخشى از وقت خود را آزاد بگذار كه شخصاً آمادۀ پذيرفتنشان باشى و در جلسه‌اى همگانى با آنان حضور يابى،پس براى همان خداوندى كه تو را آفريده است،فروتن باش و به نيروهاى مسلح[محافظان]خود از نظامى و انتظامى اجازۀ حضور در جمع مردم را مده تا نمايندگان آن‌ها بى‌هيچ لرزش و لكنتى به روشنى كامل با تو سخن بگويد....» [2]

امير بيان و سياست در بيان نغز ديگرى چنين راه نشان مى‌دهد:

«اما پس از اين همه،مباد كه دور از چشم مردم ديرى در سراپردۀ سياست بمانى كه غيبت زمامداران از ملت،منشأ كم‌آگاهى از جريان‌هاى كشور است و غيبت از مردم پيوندشان را با آن چه پس پرده است مى‌گسلد و در نتيجه مسائل كوچك در چشمشان بزرگ و مسايل بزرگ، كوچك،زيبايى‌ها،زشت،زشتى‌ها زيبا جلوه مى‌كند و حق و باطل در هم مى‌آميزد.» [3]

خاتمه راه‌كارهاى ويژۀ مردمگرايى را با سخنانى دلنشين از بيانات امام راحل (قدس سره) خوش ختام مى‌كنيم:

«حكومت اسلامى كه ما مى‌خواهيم،يك چنين چيزى ما مى‌خواهيم كه آن كسى كه در رأس است،او هم با مردم رفيق باشد و بنشيند و خودش را نگيرد،در بين مردم بنشيند با آنها