صحبت بكند.هر كس حاجتى دارد به او بگويد،وقت داشته باشد با او صحبت بكند.آن هم كه رئيس ارتش است و آن هم كه رئيس شهربانى است و آن هم كه رئيس ژاندارمرى است آن هم در بين مردم همان‌طور باشد،وارد بشود بين مردم،نه او از مردم وحشت كند،نه مردم از او وحشت بكنند،اين بايد دستور باشد براى همه حكومت‌ها و ملت‌ها...اگر يك چنين چيزى شد يك مملكت آرامى است كه هيچ كس هم نمى‌تواند در آن تصرف بكند.» [1]

حضرت امام راحل در بيان دلسوزانه‌اى هشدار مى‌دهند:

...از اين بترسيد كه اگر خداى نخواسته يك وقت اين قضيه پيش آمد و شما از آن«مردمى بودن»بيرون رفتيد و يك موضع ديگرى پيدا كرديد و خيال كرديد حالايى كه من نخست‌وزيرم،حالايى كه من رئيس جمهورم،حالايى كه من وزير كذا هستم بايد چه و چه باشم.آن وقت بدانيد كه آسيب مى‌بينيد. [2]

بايد جورى باشيد كه مردم مثل مادر شما را در آغوش بگيرند.الان اين جورند مردم،اين را حفظش كنيد،مملكت با اين ترتيب حفظ خواهد شد. [3]

10.راه‌كارهاى ويژۀ ترويج روحيۀ ولايتمدارى

از ويژگى‌هاى شاخص و ارزش‌هاى نمونۀ رزمندگان وارستۀ سال‌هاى دفاع مقدس،عشق و محبت ويژۀ آنان به ولىّ فقيه و بنيانگذار جمهورى اسلامى ايران،امام روح‌اللّه الموسوى الخمينى(ره) بود.اطاعت از فرامين رهبرى و علاقۀ خالصانه به او تا آن جا بود كه افراد براى انجام دستورات ولى امر مسلمانان و رعايت سلسله مراتب فرماندهى و مديريتى،جان بر كف وارد عمل مى‌شدند.در قاموس انقلاب اسلامى و فرهنگ دفاع مقدس از اين روحيه، تعبير به ولايت‌پذيرى يا«ولايتمدارى»مى‌گردد.

تك تك فرماندهان و رزمندگان دوران دفاع مقدس،نمونه‌هاى روشنى از خصلت زيباى «ولايتمدارى»هستند.پيشرفت و ترقى جامعۀ اسلامى براى هميشه در گرو ترويج و عمومى شدن اين روحيه در آحاد ملت،به ويژه نسل جوان است.