اسم الکتاب : تحليلى بر دعاهاى انبيا در قرآن المؤلف : خزائلی، محمدعلی الجزء : 1 صفحة : 82
نكته تربيتى
بهترين نكته تربيتى در اين دعا اين است كه خداوند مىخواهد
به ابراهيم عليه السلام بنمايد (اِسْتَوْسِعْ رَحْمَةَ اللّهِ) يعنى رحمت خدا را
توسعه بده و خير انديش باش و در مقام دعا و درخواست براى همه طلب روزى كن. آيت
اللّه حسن زاده آملى روزى در درس اشارات مىفرمودند:
«بالاى سر مرحوم شعرانى براى عيادت رفته بوديم يكى از
حاضرين ايشان را دعا كرد مرحوم شعرانى در جواب جمله بالا را فرمودند و گفتند در حق
همه دعا كن يعنى همه را در دعاى خير شريك قرار بده و تنها به من دعا نكن.»
امام صادق عليه السلام از پيامبر اكرم صلى الله عليه و
آله و سلم نقل مىكند حضرت فرمودند: «إذا دَعا أَحَدكُم فَلْيَعُمَّ فَإِنَّهُ أَوجَبْ
لِلدُّعا؛[1]وقتى يك نفر از شما در مقام دعا برآمد براى همه دعا كند زيرا اين كار
بيشتر سبب برآورده شدن دعا مىشود.»
در خواست پذيرش عمل و توبه و ارائه مناسك
(وَ إِذْ يَرْفَعُ إِبْراهِيمُ اَلْقَواعِدَ مِنَ اَلْبَيْتِ
وَ إِسْماعِيلُ رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنّا إِنَّكَ أَنْتَ اَلسَّمِيعُ اَلْعَلِيمُ.
رَبَّنا وَ اِجْعَلْنا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِنا أُمَّةً مُسْلِمَةً
لَكَ وَ أَرِنا مَناسِكَنا وَ تُبْ عَلَيْنا إِنَّكَ أَنْتَ اَلتَّوّابُ اَلرَّحِيمُ؛[2]و
نيز بياد آوريد هنگامى كه ابراهيم و اسماعيل پايههاى خانه (كعبه) را بالا مىبردند
(و مىگفتند) پروردگارا از ما بپذير تو شنوا و دانايى.
پروردگار! ما را تسليم فرمان خود قرار ده و از دودمان
ما امتى كه تسليم فرمانت باشد به وجود آور، و طرز پرستش خودت را به ما نشان ده، و
توبه ما را بپذير، كه تو تواب و رحيمى.)
بعد از اينكه حضرت ابراهيم عليه السلام به اتفاق
فرزندش اسماعيل عليه السلام پايهها و ديوارهاى خانه كعبه را بالا بردند دست به
دعا برداشتند و بدون اينكه نامى از عمل