حضرت نوح براى قومش، از بهترين دعاهاىِ معمول است كه بنده به وسيلۀ آن با خدا ارتباط برقرار مى‌كند، بنابر اين در قرآن از قول حضرت نوحِ پيامبر نقل شده و فلسفه و ثمرات آن هم بيان شده است و در بعضى روايات آمده است كه پيامبراكرم صلى الله عليه و آله و سلم هر شبانه روز 70 الى 100 مرتبه استغفار داشتند.

نصرت خدا

(قالَ رَبِّ اُنْصُرْنِي بِما كَذَّبُونِ‌؛[1]نوح عليه السلام گفت: پروردگارا، مرا در برابر تكذيب ايشان يارى كن.) در آيات قبل خداوند مى‌فرمايد: ما نوح عليه السلام را به سوى قومش فرستاديم و حضرت با ملاطفت و مهربانى آنها را دعوت به يكتا پرستى نمود و آنان را به تقوا و پرهيز از گناه دعوت كرد. سپس اَشراف از كافرانِ قومش گفتند او قصد برترى جوئى و آقائى دارد و ما چنين چيزى را كه «خدا يكى است» از پدرانمان نشنيده‌ايم و او مردى ديوانه است. حضرت هم در مقابل تكذيب آنها دست به دعا برداشت و از خداوند يارى و نصرت خواست. (مقصود از نصرت، درخواست عذاب بود.) و خداوند دعايش را مستجاب كرد و فرمود كشتى بساز و از هر صنفى از حيوانات يك جفت سوار كن و اهلبيت خود را به كشتى ببر و درباره ظالمين با من سخن مگو.

وقتى با همراهان بكشتى در آمدى بگو سپاس و ستايش براى خدائى است كه ما را از قوم ستمگر نجات بخشيد.

(وَ قُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلاً مُبارَكاً وَ أَنْتَ خَيْرُ اَلْمُنْزِلِينَ‌...؛)[2]پروردگارا! ما را در منزلگاهى پر بركت فرود آور و تو بهترين فرود آورندگانى و در اين امر نشانه‌هائى براى صاحبان انديشه است و ما مسلماً همگان را آزمايش مى‌كنيم.)

[1]- مؤمنون / 26

[2]- مؤمنون / 29