بريدگى از غير او را مى‌رساند و حقيقت تفويض و واگذارى امور و حل مشكلات در آن نهفته است. و حضرت بعد از اين دعا خدا را مى‌ستايد و عرض مى‌كند: (وَ رَبُّنَا اَلرَّحْمنُ‌؛ پروردگار ما به بندگانش رحم مى‌كند) (اَلْمُسْتَعانُ عَلى ما تَصِفُونَ‌؛ خدائى كه اهل توحيد را در مقابل تكذيب اهل باطل و نسبت فرزند به خدا و توصيفهاى نارواء، كمك مى‌نمايد.) در اين دعا حضرت پيامبر بين دو صفت رحمت و مِعُونت (كمك خدا) جمع كرده كه در بردارنده ريشه تمام صفتها مى‌باشند و خداوند اسلام را به اين دعاى آن حضرت نصرت داد و آثار شرك را از مّكه معظمه بر طرف ساخت و حضرت را بر مشركان غلبه داد.

نكته:

بعضى از قُرّاء سبعة بجاى كلمه «قالَ در رَبِّ اُحْكُمْ بِالْحَقِّ‌»، «قُل» قرائت كرده‌اند كه اگر قل باشد يعنى اى پيامبر بگو خدايا بين مشركان به حق قضاوت و داورى كن، آنوقت در اين صورت اين دعا مثل دعاهاى قبل تعليمى مى‌شود يعنى دعائى كه خداوند به حضرت تعليم داده كه در مقابل كار شكنى‌ها و حرفهاى بى‌اساس مشركين خدا را با آن بخواند. و اگر كلمه قال باشد - اين دعا مستقيماً از خود پيامبر مى‌باشد و خداوند به او تعليم نداده و اِنشاء و ابتكار خودِ حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم است هر چند ممكن است به وى الهام شده باشد.

نماز شب ورود و خروج صادقانه

(وَ قُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اِجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطاناً نَصِيراً؛[1]و بگو پروردگارا مرا در هر كارى صادقانه وارد كن و صادقانه خارج كن و از سوى خود سلطان و ياورى براى من قرار ده.)

در آيه قبل از اين آيه خداوند به پيغمبر اكرم دستور نماز شب را مى‌دهد كه بر

[1]- إسراء / 80.