پيغمبر رو به درخت کرد و فرمود: اى درخت اگر تو به خدا و روز رستاخيز ايمان دارى و می‌دانى من پيغمبر خدا هستم، با ريشه‌هاى خود كنده شو و به فرمان خدا جلوى من بايست. امام علی که شاهد و ناقل این ماجرا بود می‌فرماید: سوگند به خدايى كه آن حضرت را به حق برانگيخت، درخت به امر خدا با ريشه‌هايش كنده شد و آمد بين دو دست پيامبرﷺ مانند مرغ پر و بال زنان ايستاد، شاخه بلند خود را بر سر رسول اکرم و برخی از شاخه‌هايش را بر دوش من افكند.

من در طرف راست آن حضرت بودم، پس چون آن گروه آن را ديدند از روى گردنكشى گفتند: بفرما تا آن درخت به دو قسمت شود. آنگاه به امر خدا درخت به نحوی شگفت انگیز دو قسمت شد، نيمی از آن به سوى آن حضرت آمد و نیم دیگر آن به سمت دیگری رفت. آنان دوباره از روى ستيزگى گفتند: امر كن اين نيمه باز گردد و به نيمه اول خود بپيوندد همچنان كه از اول بود، پس پيغمبر امر فرمود و به امر و اعجاز الهی درخت بازگشت.

من گفتم: جز خدا هیچ کس سزاوار پرستش نيست. اى رسول خدا من نخستين كسى هستم كه ايمان آوردم و اقرار كردم به اين كه درخت به فرمان و خواست خدا، امر تو را اجابت کرد آنچه را كه كرد براى اعتراف پيغمبرى تو و احترام به فرمانت بود.

پس مشركين قريش گفتند: تازه فهمیدیم که تو جادوگر بسيار دروغگويى هستی، آيا تو را کسی غير اين شخص«على» هم تصديق می‌نمايد؟ سپس علی فرمود: من کسی هستم كه سرزنش هیچ سرزنش كننده‌اى من را از راه خدا باز نمی‌دارد سپس فرمود: آنان که جزء راستگويان و سخنشان سخن نيكوكاران است، شب را به عبادت آباد كنند و روز را نشانه و راهنما هستند، به ريسمان قرآن خود را در آويزند، راه‌هاى خدا و روش‌ پيامبرش را زنده كنند، اهل گردنكشى و نادرستى و تبهكارى نیستند، دلهايشان در بهشت و بدنهايشان مشغول كار و تلاش است. [1]

[1].[611] پيام امام اميرالمؤمنين7، آیت الله مكارم شيرازى، دار الكتب الاسلامية، ج 7، ص 510.