19. قربان على زنجانى

عالم ربانى مرحوم قربان‌على زنجانى در تمام 24 ساعت شبانه‌روز جز دو ساعت نمی‌خوابيد و خود مى‌فرمود: براى من تعطيلی مفهومى ‌ندارد. ايام تحصيل نجف روزهاى تعطيل را جایى نمی‌رفتم. اين تلاش و كوشش در حالى بود كه وضع ایشان از نظر معیشت در نهايت سختى بود و تنها به وجه اندكى كه از سوى بستگان او مى‌رسيد اكتفا مى‌كرد. خود آن مرحوم مى‌فرمود: در غربت، ساليان درازى در نهايت تنگدستى تحصيل مى‌كردم و از خيلى چيزها محروم بودم.

اين همه رنج فقر و بى‌چيزى موجب نشد که كمترين خللى در عزم استوار او در پيمودن راه دشوار اجتهاد بوجود آورد. آن مرحوم همانگونه كه در تحصيل علم پركار بود در تزكيه نفس و روح و سلوك معنوى نيز كوشش بسيار داشت. اصولاً دقت در زندگى ایشان نشان می‌دهد كه وى در هر زمینه‌ای كه وارد مى‌شد تلاش و پشتكارى شگرف همراه با شجاعتى شگفت از خود نشان می‌داد.

در باب لزوم جدّيت طلاب به تحصيل علوم و رسیدن به مقام اجتهاد در رساله عمليه خود آورده است: بدان كه اجتهاد در اين زمان ظاهراً واجب عينى شده ‌به‌ جهت اين كه در زمان حاضر مجتهد آنقدری نيست كه كفايت مردم كند... پس اكثر طلاب كه در خودشان صلاحيت استعداد را می‌دانند لازم است مسامحه در تحصيل ننمايند و بلكه بر ديگران از غير مشتغلين هم لازم است كه آنها را در تحصيل علم کمک و همراهی نمایند چرا که آنها حافظ دين و مروج شريعت هستند. [1]

[1]. برگرفته از کتاب داستانهايى از علاقه مندان علم، مولف: على ميرخلف زاده.