رشید رضا معجزات حضرت عیسی(ع) را به خلقت ایشان ربط می‌دهد و می‌نویسد که مادر ایشان با نفخه‌ای از روح الهی (جبرئیل) به آن حضرت حامله شد. پس تعجبی نیست، اگر معجزات ایشان بزرگ‌تر از معجزات دیگر انبیا (ع) و اولیا باشد. وی تفاوت میان معجزات آن حضرت و روحانیون از صوفیه هندی و مسلمانان را در این می‌داند که روحانیت آن حضرت (ع) قوی‌تر، کامل‌تر، مقدس‌تر و با فضیلت‌تر می‌باشد ولی حضرت در وقوع معجزات دخالتی ندارند.[1]

بزرگ‌ترین معجزات روحانی که قرآن برای آن حضرت ثابت کرده و نویسندگان انجیل‌های چهارگانه آن را نقل نکرده‌اند این بود که حضرت مقداری گل را به شکل پرنده درآورد و در آن دمید؛ پس با اذن و اراده الهی به شکل پرنده‌ای درآمد که کمی پرواز کرد و از بین رفت. در مورد زنده کردن فردی که به‌تازگی مرده بود نیز روح قوی حضرت، توجه قلبی به خدا و درخواست از او سبب شد که با اذن و اراده الهی روح به جسم مرده برگردد. این کار مانند نوری است که فتیله از چراغ می‌گیرد و آن را با خود تا مدتی دارد.[2]

مفسر درباره بقیه معجزات حضرت عیسی (ع) توضیح می‌دهد که دیگر انبیا (ع) بنی‌اسرائیل و نیز روحانیون و صالحان امت پیامبر خاتم 6 خبرهایی را از آینده نقل کرده‌اند که درجات آن از قوت و ضعف، کوتاهی و بلندی مدت و غیره مختلف است؛ مثل خبر دادن پیامبر خاتم

[1] - محمد رشید رضا، المنار، ج ۱۱، ص ۲۳۴.

[2] - همان.