و در بیابان سینا به دلیل خستگی در نزدیکی زمین پرواز می‌کند به‌گونه‌ای که می‌توان آن را بادست گرفت.[1]

نقد و بررسی

الف) مفسر وقوع معجزه را می‌پذیرد اما بر خلاف جمعی از مفسرین که در دسترس بودن «من» و «سلوی» را معجزه می‌دانند وی فقط زیاد بودن آنها را معجزه حضرت موسی (ع) می‌داند.

ب) قرآن سایه افکندن ابرها (در بیابان) و نزول من و سلوی را مطرح کرده نه کثرت آن را و اگر این نعمتها به صورت عادی در اختیار آنها بود، نیازی به ذکر آن نبود.

ج) سخن رشید رضا مبنی بر این که برانگیختن حضرت موسی (ع) از بزرگترین معجزات بوده با تعریف وی از معجزه که در فصل دوم گذشت ناسازگار است.

هفتم) قرار گرفتن کوه بر بالای سر بنی اسرائیل

هنگامی که حضرت موسی(ع) از کوه طور بازگشت و توراترا با خود آورد، به قوم خویش اعلام کرد که کتابی آسمانی حاوی دستورات دینی و حلال و حرام باخود آورده‌ام؛ دستوراتی که خداوند آن را برنامه‌ کاری شما قرار داده، آن را بگیرید و بهاحکامآن عمل کنید. یهود بنای نافرمانی گذاشتند؛ لذا خدای متعال نیزفرشتگانرا مأمور کرد تا قطعه‌ عظیمی از کوه طور را

[1] - محمد رشیدرضا، المنار، ج ۹، ص ۳۶۹ .