قوم لوط به سه نوع عذاب مبتلا شدند که عبارتاند از: زلزله و
ویرانی شهر[1]، صیحه
آسمانی[2]و سنگباران [3] قرآن میفرماید: «وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ
مَطَرًا فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُجْرِمِينَ»[4]
و «فَلَما جَاءَ أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا و
أَمْطَرْنَا عَلَيْهَا حِجَارَةً مِنْ سِجِّيلٍ مَنْضُودٍ»[5]
و «مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ و مَا هِيَ مِنَ الظَّالِمِينَ
بِبَعِيدٍ»[6]
المنار وقوع
عذاب را بهعنوان امری خلاف عادت انکار نمیکند اما سعی کرده
برای بارش[7]
سنگ توجیهی علمی پیدا نموده است. رشید رضا در مورد باران سنگی که بر قوم لوط فرود
[4] - اعراف ۸۴. و (سپس چنان) بارانی (از سنگ) بر
آنها فرستادیم؛ (که آنها را در هم کوبید و نابود ساخت.) پس بنگر
سرانجام کار مجرمان چه شد!
[5] - هود ۸۲. پس هنگامی که عذاب ما فرا
رسید، بالاترین آن [سرزمین آلوده] را فروترینش نمودیم
و بر آن سنگهایی از نوع سنگِ گلِ لایه لایه فرو
ریختیم.
[6] -هود ۸۳. (سنگهایی که) نزد
پروردگارت نشاندار بود؛ و آن، (از سایر) ستمگران دور نیست!
[7] - در آیه
کلمه «مَطَرًا» ذکر شده در توضیح آن آمده است که آنچه
متوالی و پیاپی از بالا به سوی هدف فرود میآید
«مطر» نامیده میشود مانند ریزش باران و در آیه مورد بحث
مراد سنگباران است چنانچه در آیات شعراء ۱۷۳، حجر
۷۴، هود ۸۲ نیز بدین معنا آمده است.
تنوین «مطرا» نیز تنوین تعظیم است که اشاره به
بزرگی و شدت عذاب دارد.ر.ک. عبد الله جوادی آملی،
تسنیم، ج ۲۹، ص ۴۱۳.