آموخته‌ام، زیرا مادرم هر روز که می‌خواست به مدرسه روانه‌ام کند، پولی به من می‌داد و می‌گفت: این پول را صدقه بده! این کارِ او موجب شد تا من به بخشش خُو بگیرم و بخشنده شوم. او با این کارِ ساده‌اش به من فهماند، همان‌طورکه باید به فکرِ خود باشم، باید به فکر دیگران نیز باشم.[1]

امام صادق7: «اگر انسانی هزار درهم برای غذایی خرج کند که فقط یک مؤمن از آن بخورد، اسراف نمی‌باشد».[2]

امام صادق7: «جوان گناه‌کار و سخاوتمند نزد خدا از پیرمرد عابدی که بخیل باشد، بهتر است».[3]

آداب غذا خوردن

امام حسن مجتبی7 می‌فرمایند: «سفرة غذا، دوازده خصلت دارد؛ چهار واجب، چهار مستحب و چهار آداب دارد.

اما واجب عبارتند ‌از: معرفت، بسم الله، شکر و رضایت؛

[1]. به نقل از گنجینة معارف، ج 1، ص 552.

[2]. «لَوْ أَنَّ رَجُلًا أَنْفَقَ عَلَى‌ طَعَامٍ‌ أَلْفَ‌ دِرْهَمٍ‌ وَأَكَلَ مِنْهُ مُؤْمِنٌ وَاحِدٌ لَمْ يُعَدَّ سَرَفا». مکارم الاخلاق، ص 134.

[3]. «شَابٌ‌ سَخِيٌ‌ مُرَهَّقٌ‌ فِي‌ الذُّنُوبِ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ مِنْ شَيْخٍ عَابِدٍ بَخِيلٍ». الکافی، ج 4، ص 41.