همه كاره نبودن پيامبر6 در وحي

معقول برهاني و منقول قرآني و مشهود عرفاني اين است كه پيامبر6 در وحي همه كاره نيست . او در اثر طهارت اصلاب شامخه و ارحام مطهره و تزكيه باطن، داراي شجره زيتونه نفسي گرديد كه (يكاد زيتها يضيي ولو لم تمسسه نار) وباقبس نار معلم اول (علمك ما لم تكن تعلم) با كشف معنوي در معنا آتش گرفت و با نسيم روح القدس و معلم ثاني (علمه شديد القوي) با كشف صوري با صورت و الفاظ و عبارات آن آشنا و شعله ور شد; زيرا فاقد شيي معطي آن نمي تواند بود تا كسي كه ظرف خالي "لم تكن تعلم" است همه كاره باشد، اگر سررشته نهايتا به مبادي عاليه و از آنجا به مبدأالمبادي و غاية الغايات مي‌رسد و برگي بي اذن او از درخت نمي افتد و زنبوري بي وحي او عسل نمي دهد، و خداوند معلم را براي پيامبر فرستاده است و:

همه كاره بودن پيامبر و اينكه قرآن محصول حالات ويژه پيامبر است چه معنايي مي‌تواند داشته باشد جز محوريت قابلي محض او؟ البته همان گونه كه گذشت اين قابليت توسط خود وحي و مبدأ آن توسعه پذير است : (الم نشرح لك صدرك ‌ و وضعنا عنك وزرك) .[1]

---