ببيند و به عوالم فوقاني با حالتي كه هنگام وحي برايش رخ مي‌دهد بپيوندد و از مخازن علمي حق بهره مند گرديده و به مناسبت از آن خبر دهد؟ و اساسا معلم بودن پيامبر با آن تعاليم بلند از طريق استاد ازل، حضرت حق و معلم شديدالقوي جبرئيل است، نه از راه كسب و نظر و اسباب عرضي و عرضي و مناسبات پديد آمده در اين عالم و خلاقيت قوه عاقله يا خيال او. پيامبر6 اگر پيش پاي خود را نبيند و از آن علوم وهبي و غيبي و مخازن علمي حق آگاه نباشد و در آنچه به عنوان وحي ابراز مي‌دارد خطا كند يا به خطا اندازد، چگونه شاهد و سراج منيري است ؟ عمده اين است كه او با تجريد نفس از تعلقات، به عالم فوق و الواح علمي حق تعالي متصل شود تا ببيند آنچه ديگران نمي بينند. و آنچه در عرصه نزول وحي از نظر زماني حادث مي‌شود همان اتصال پيامبر6 به عوالم فوقاني نظام هستي مي‌باشد، نه اينكه "با حدوث هر حادثه اي اراده تازه اي در ذات باري پديد آيد و آيه اي ساخته شود و بر پيامبر القاء شود"! احدي از علماي محقق چنين نگفته و نمي گويد.

متأسفانه در بحث تعارض علم و دين خطاي مزعوم نسبت به آيات قرآن از حق تعالي برداشت شده و متوجه سفير او پيامبر مي‌گردد; و پيامبر معصوم، در تلقي وحي نامعصوم انگاشته مي‌شود. و در بحث علم حق تعالي و مراتب آن و اراده ازلي و حادث او هم براي تنزيه پيامبر6 و خفيف ناشمردن او، علم و اراده حق تعالي محدود شمرده مي‌گردد.