پندار خلاقيت نفس پيامبر6 نسبت به صورت وحي و الفاظ آن بنابر مبناي صدرالمتألهين و پاسخ آن

ممكن است گفته شود كه : طبق نظر ويژه صدرالمتألهين (ع) هرچند نفس نسبت به صورت هاي كلي و معقول جلوه گاه ظهور و تجلي وجودات عقلي اشياء و مظهر آنهاست و در واقع ادراك عقلي آن صورت ها از طريق مشاهده موجودات عقلي موجود در عالم عقل و علم حضوري به آنها از راه دور است و در اثر شهود دورادور آنها مفهومي كلي از آنها در عقل مرتسم مي‌گردد ولي نفس نسبت به صورت هاي جزئي محسوس يا خيالي كه حقيقتا از يك وادي هستند خلاق و انشاء كننده مي‌باشد و قيام اين قبيل صورت ها به نفس قيام صدوري و قيام فعل به فاعل است نه قيام حلولي و قيام فعل و شيي به قابل، و درحقيقت نفس در پي ارتباط ابزار مادي و حواس ظاهريش با اشياء جزئي و محسوس آماده مي‌شود تا با نيروي متخيله اش در موطن و فضاي خيال خود صورتي جزئي همانند صورت جزئي محسوسي كه با قوه حاسه روبرو است پديد آورد تا در معرض حس مشترك باطني مورد ادراك قرار گيرد و از آن طريق آن امر جزئي محسوس با واسطه آن صورت پديد آمده ادراك شود; پس بنابر اين نظر، اين نفس پيامبر6 است كه به واسطه خلاقيت خود با قوه متخيله اش صورت جزئي جبرئيل (ع) يا الفاظ قرآن و مانند آن را در موطن خيال خود انشاء