چيزي است كه ديده شده است، و گاه به خواست بيننده آن است، و گاه به خواست هردوي آنها با هم است، و گاه بدون خواست آن دو است . اما اول پس مثل ظهور فرشته بر پيامبري از پيامبران در صورتي از صورت ها و ظهور انسان هاي كامل در صورتي غيرصورت خودشان براي برخي از انسان هاي صالح ; و اما دوم پس مانند ظهور روحي از ارواح فرشته يا انسان به واسطه فروطلبيدن انسان كامل صاحب تصرف او را در عالم خويش، تا معنائي را كه علم آن ويژه اوست به توسط او كشف كند; و اما سوم پس مانند ظهور جبرئيل (ع) براي پيامبر6 به سبب فروطلبيدن پيامبر او را و برانگيختن خداوند او را به سوي پيامبر6; و اما چهارم پس مانند ديدن زيد مثلا صورت عمرو را در خواب بدون قصد و اراده اي از طرف آن دو".

آري، بالاخره هرچه بود جوشش ظرف نفس پيامبر6 و قابليت و تقاضا و خواست و استنزال او بود كه به كشف و وحي منجر مي‌شد و نفس او هر چند شجره زيتونه اي بود كه (يكاد زيتها يضيي ولو لم تمسسه نار) ; ولي اين تنها در حد قابليت بود; و آتش گرفتن و نورافشاني او با قبس نارالله و معلم شديد القوي بود و در هر مقامي كه به وي وحي مي‌شد حتي مقام (قاب قوسين او ادني) او گيرنده بود. و مقتضاي برهان مسبوق الذكر و نتيجه مقيد بودن وجود پيامبر6 و اطلاق وجودي حق تعالي جز اين نمي تواند بود.